Sport ekstremalny w którym liczy się prędkość.
Skeleton wywodzi się od cresty - konkurencji saneczkarskiej, która polegała na zjeździe na sankach z niewielkiego wzniesienia. Była popularna zwłaszcza w Szwajcarii. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1928 cresta po raz pierwszy została rozegrana jako konkurencja olimpijska. Jako że wtedy igrzyska odbywały się w St. Moritz, a inne kraje nie chciały rozgrywać typowo szwajcarskiej konkurencji, pojawiła się z powrotem podczas kolejnej olimpiady w St. Moritz, która odbyła się w 1948. W latach 50. i 60. XX w. z cresty wyewoluował skeleton.
Przez kilkadziesiąt lat był uprawiany tylko w Szwajcarii. Dopiero w 1988 Międzynarodowa Federacja Bobsleja i Toboganu (FIBT) postanowiła zorganizować Puchar Świata. W inauguracyjnym sezonie 1986/1987 pierwszym zdobywcą Pucharu Świata został reprezentant Austrii, Andi Schmid. Od 1996 skeleton uprawiają również kobiety. W 2002 skeleton został włączony do programu olimpijskiego.
Do rozgrywania zawodów skeletonowych wykorzystywano tory bobslejowo–saneczkowe. Rozwijana na nich szybkość dochodziła do 120 km/ godz. W Polsce dyscyplinę tę uprawiano w latach 50. i 60. XX w. głównie w Karpaczu. Później ze względu na brak odpowiednio przygotowanych torów, a przede wszystkim sprzętu zapewniającego bezpieczeństwo jazdy, zaprzestano organizować zawody.
W zawodach Pucharu Świata, Pucharu Europy i Pucharu Ameryki rozgrywane są 2 ślizgi:
Zawodnicy, którzy zdobyli Puchar Świata w skeletonie co najmniej 2 razy:
Zawodniczki, które zdobyły Puchar Świata w skeletonie co najmniej 2 razy:
Soczi 2014
Kobiety
Mężczyźni
16 lutego 2006 na Igrzyskach Olimpijskich w Turynie zadebiutowała Monika Wołowiec. Zajęła 15 (ostatnie) miejsce. Była polską debiutantką w tej konkurencji na IO.